W muzyce rozrywkowej i jazzowej występuje cały szereg oznaczeń mających na celu określenie zawartości harmonicznej akordu i jego budowy.
Zapoznaj się z moją ofertą nauki gry na pianinie.
Oto wykaz najczęściej występujący oznaczeń, zgodnie z podręcznikiem „Znormalizowana notacja symboli akordów” autorstwa C. Brandta i C. Roemera.
Akord durowy (majorowy)
oznaczany jest najczęściej samodzielną wielką literą, która stanowi jednocześnie nazwę dźwięku występującego w basie. De facto jest to akord durowy, o budowie tercjowej, w pozycji zasadniczej. Innymi stosowanymi oznaczeniami akordu durowego jest wielka litera z końcówkami: -dur, -maj, -ma. Oto przykłady tych oznaczeń w zapisie nutowym:
Akord molowy (minorowy)
oznaczany jest zazwyczaj małą literą, choć nieraz spotyka się końcówki: -moll, m, mi, dodane do małej lub wielkiej litery. Owa litera oznacza podstawę akordu, czyli nazwę dźwięku na którym akord jest zbudowany. Oto przykłady tych oznaczeń w zapisie nutowym:
Akord zwiększony
oznaczany jest wielką literą z dopiskiem „aug” lub znakiem „+”. Oto jak wyglądają oznaczenia tego akordu w zapisie nutowym:
Akord zmniejszony
oznaczamy wielką literą z dopiskiem „dim” lub małą cyfrą „0” u góry litery. Oto jak wyglądają oznaczenia tego akordu w zapisie nutowym:
Akord z septymą małą
do odpowiedniego symbolu akordu dodaje się cyfrę „7”. Oto przykłady akordu septymowego o charakterze dominantowym, czyli z septymą małą:
Akord z septymą wielką
do odpowiedniego symbolu akordu dodajemy oznaczenie „maj7” lub „ma7”. Oto przykłady tego akordu w zapisie nutowym:
Pragnę zwrócić uwagę, że określenie „maj” lub „ma” (od angielskiego major – wielki) odnosi się tylko do septymy i oznacza septymę wielką (11 półtonów).
W jednym z kolejnych artykułów na blogu omówię i przedstawię następne oznaczenia akordów występujące w zapisach nutowych muzyki rozrywkowej i jazzowej.
Zapraszam do systematycznego zgłębiania zagadnień teoretycznych, które mają zastosowanie w nauce gry na keyboardzie (funkcja sterowanie automatycznym akompaniamentem).