Analiza muzyczna utworu ,,Sama wciąż”(Les Miserables) w wykonaniu Ewy Lachowicz.
Utwór pt. „Sama wciąż” pochodzi z musicalu „Les Misérables” opartego na powieści Wiktora Hugo pt. „Nędznicy”. Premiera polskiej wersji musicalu w Teatrze Muzycznym Roma miała miejsce 25 września 2010 roku. W roli Eponine wystąpiła Ewa Lachowicz – mezzosopran, aktorka musicalowa, absolwentka Studium Wokalno-Aktorskiego w Gdyni.
1) Analiza budowy formalnej utworu
Omawiany utwór muzyczny jest pieśnią trzyczęściową o schemacie A + B + C.
Rozpoznałam następujące części składowe utworu, w kolejności występowania:
1) 6 taktowa introdukcja instrumentalna – Intro,
2) 12 taktowy temat 1, składający się z dwóch zdań muzycznych: A1 + A2,
3) 2 taktowy łącznik instrumentalny – Ł,
4) 16 taktowy temat 2, składający się z dwóch zdań muzycznych: B1 + B2,
5) 8 taktowe przetworzenie tematu 2 – B3,
6) 8 taktowy temat 3, stanowiący refren – C1,
7) 8 taktowe wzmocnienie tematu 3, stanowiące punkt kulminacyjny utworu – C2,
8) 4 taktowy epilog utworu – E.
Reasumując, budowę utworu można przedstawić następująco:
Intro – A1+A2 – Ł – B1+B2 – B3 – C1 – C2 – E
2) Uproszczona analiza melodyczno-harmoniczno-rytmiczna utworu
W utworze występuje szereg tonacji muzycznych: g-moll, d-moll, D-dur, B-dur i F-dur. Ponieważ ich następstwo nie jest przemienne, tylko następują w kolejności po sobie, stanowią wg. mnie symboliczne odniesienie do przebywanej przez postać drogi.
Poszczególne fragmenty utworu są w następujących tonacjach muzycznych:
Intro – g-moll, A1 – g-moll, A2 – d-moll, Ł – D-dur, B1+B2 – D-dur, B3 – B-dur, C1 – F-dur, C2 – F-dur, E – F-dur.
Charakterystycznym interwałem muzycznym dla tego utworu, który po kilkakrotnym przesłuchaniu zapada w pamięć jest interwał kwarty czystej.
Już w introdukcji słyszymy trzykrotnie tą odległość między dźwiękami, a następnie rozpoczynają się nią części B1, B2, B3, C1, C2 i E.
Z kolei charakterystyczny rytm nierozerwalnie związany z melodią, to dwie krótsze i jedna wyraźnie dłuższa wartość rytmiczna. Taki rym rozpoczyna bez mała wszystkie części utworu. W częściach B1, B2, B3 dłuższa wartość rytmiczna przypada na początek, czyli mocną część taktu, a z kolei w częściach C1, C2 i E jest minimalnie przesunięta w czasie, a na mocną część taktu przypada druga z krótkich wartości rytmicznych.
Metrum utworu to oczywiście 4/4, choć w końcowym fragmencie zdania muzycznego A2 słyszę dwa takty w metrum 2/4, zaś w końcowych fragmentach zdań B1, B2, C1, C2 rozróżniam zmianę metrum w trakcie zwolnienia i następstwo taktów w metrum 2/4, 3/4 i 4/4.
Gdybym miała pokusić się o rozpisanie całego utworu na takty, to przedstawiało by to się następująco:
Intro: całe 6 taktów w metrum 4/4,
A1 – wszystkie 6 taktów w metrum 4/4,
A2 – 4/4, 4/4, 4/4, 4/4, 2/4, 2/4,
Ł – 2 takty w metrum 4/4,
B1 – 4/4, 4/4, 4/4, 4/4, 4/4, 2/4, 3/4, 4/4,
B2 – tak samo jak B1,
B3 – wszystkie 8 taktów w metrum 4/4,
C1 – 4/4, 4/4, 4/4, 4/4, 4/4, 2/4, 3/4, 4/4,
C2 – identycznie jak C1,
E – 4 takty w metrum 4/4.
Zabieg zmiany metrum ma na celu wg. mnie wprowadzenie atmosfery bądź to senności i rozmarzenia (B1, B2), bądź niepewności i rozżalenia (C1, C2).
3) Omówienie dynamiki utworu i aspektów interpretacyjnych
Utwór charakteryzuje się znacznymi zmianami dynamicznymi i tak:
Intro – wykonanie piano przez instrument dęty drewniany fagot z akompaniamentem prawdopodobnie harfy,
A1+A2 – mezzo piano w wykonaniu artystki, z delikatnym zgłośnieniem w części A2,
B1+B2 – głos piano w połączeniu ze zwolnieniem tempa, symbolizujący marzenia senne,
B3 – stopniowe zgłośnienie do mezzo forte w kolejnym fragmencie,
C1 – dalsze crescendo od mezzo piano do forte,
C2 – od forte, aż do fortissimo w punkcie kulminacyjnym utworu,
E – śpiew piano w połączeniu z pauzami, obrazujący rezygnację i pogodzenie się z losem.
Moją uwagę zwróciły następujące zabiegi interpretacyjne artystów:
– zwolnienie tempa wykonywania w trakcie śpiewania słów „nad miasto spływa noc…” – oddające powolny charakter zapadania zmroku.
– zaśpiewanie słów „i myśląc o nim czuję radość” z uśmiechem w inny, bardziej radosny sposób.
– pojawienie się dzwoneczka na zakończenie części B2, symbolizujące przebudzenie.
– inny sposób wykonywania części B3 opartej na rozbudowanej harmonii zbaczającej do innych tonacji.
– niesamowite wyznanie miłości w części C2, poparte wykrzyczeniem słów „cały czas udaję i udaję” oraz „ominie ono mnie”.
Moje odczucia po wielokrotnym wysłuchaniu tej piosenki są niezmiennie pozytywne. W pierwszym momencie zostałam zauroczona melodią utworu i głosem artystki, a przy kolejnych przesłuchaniach odkrywałam bogactwo i różnorodność zawartych w nim treści muzycznych. Zamierzam w przyszłości regularnie powracać to do słuchania tego i innych ciekawych utworów musicalowych.
Zachęcam do rozpoczęcia lub kontynuowania nauki gry na pianinie w formie lekcji stacjonarnych (Łódź) lub lekcji online.
Inną formą aktywności muzycznej jest gra na elektronicznym instrumencie klawiszowym. Zapoznaj się z moją ofertą nauki gry na keyboardzie.
Zapraszam serdecznie!