Johann Sebastian, najmłodszy z trzech synów Johanna Ambrosiusa Bacha, muzyka miejskiego w Eisenach, urodził się 21 marca 1685 roku.
Od wczesnego dzieciństwa chłopiec przyzwyczajany był do żywych kontaktów z muzyką, jednakże do 10 roku życia pobierał głównie edukację ogólną. W tym okresie spotkały go również trudne przeżycia rodzinne, gdyż w ciągu jednego roku stracił obojga rodziców. Obowiązki opiekuńcze nad młodym Bachem przejął jego najstarszy brat Johann Christoph, który pełnił obowiązki organisty kościelnego w pobliskim mieście Ohrdruf. Przeprowadzka Jana Sebastiana do sąsiedniego miasta otworzyła przed nim możliwości nauki w liceum, realizującym wysoki poziom edukacji humanistycznej w duchu protestanckim. W ciągu pięcioletniej nauki szkolnej, Bach uczył się muzyki samodzielnie, pod okiem brata – zawodowego muzyka. Ponieważ zauważalne były jego ponad przeciętne postępy, został zapisany do szkoły św. Michała w dolnosaksońskim Luneburgu.
Zapraszam do zapoznania się z moją ofertą nauki gry na pianinie.
W 1700 roku Bach przenosi się do nowej szkoły, gdzie kończy ostatnią klasę liceum i pogłębia praktyczne umiejętności muzyczne. Zostaje jednocześnie chórzystą w kościele św. Michała, co gwarantuje mu darmowe mieszkanie i skromną pensję. W okresie dwóch lat spędzonych w Lunneburgu, młody Jan Sebastian robi znaczne postępy w grze na organach. Pod okiem jednego z największych ówczesnych niemieckich organistów – Georga Bohma, zgłębia również zasoby archiwów kościelnych, zawierające setki kompozycji starszych i nowszych mistrzów. Dopiero z perspektywy lat można ocenić jak znaczący wpływ na warsztat przyszłego mistrza miało zapoznawanie się z dorobkiem swoich poprzedników. Również w trakcie wakacji młody Bach odwiedza Hamburg, gdzie styka się z twórczością ówczesnych organistów: Johanna Adama Reinkena i Vincenta Lubecka.
W 1703 roku Bach powraca do Turyngii i zostaje zatrudniony w Arnstadt, na posadzie jednego z organistów w tamtejszym Neue Kirche. Objęcie w tak młodym wieku poważnego stanowiska świadczy o wysokich kompetencjach i wyjątkowym talencie przyszłego mistrza. Bach w tym okresie dzieli obowiązki z pierwszym organistą i zostaje opiekunem chóru uczniowskiego. Nie za bardzo przykłada się do swoich obowiązków, a w 1705 roku wyjeżdża na krótko do Lubeki, aby zapoznać się z grą najsłynniejszego w owych czasach organisty Dietricha Buxtehuda. Urlop przedłuża się, a przełożeni kościelni z Arnstadt zarzucają Bachowi niesubordynację i uchybienia w stosunku do swoich obowiązków. Z uwagi na niepokorny charakter Bacha, o zażegnaniu konfliktu nie może być mowy i po prawie czterech latach musi on opuścić swoją pierwszą poważną posadę. W 1707 roku, po prezentacji swoich kompetencji artystycznych, 22 letni muzyk zostaje przyjęty na służbę organisty kościelnego w małym mieście Muhlhausen, położonym nieopodal Arnstadt.
Przeprowadzka do Muhlhausen, zaowocowała udziałem Bacha w projekcie przebudowy tamtejszych organów, co świadczyło o jego znakomitym znawstwie sztuki organomistrzowskiej.
Po niespełna roku Bach rezygnuje z posady organisty, a również poślubia w tym czasie swoją daleką kuzynkę Marię Barbarę Bach i korzystając z propozycji księcia Wilhelma Ernesta obejmuje w 1708 r. posadę organisty w kościele zamkowym w Weimarze.
Zachęcam do lektury innych wpisów na tym blogu, a także odwiedzenia strony poświęconej nauce gry na keyboardzie.